O książce: 1963 / U Fedunowów było kiedyś głośno i wesoło. Dzieci miały podobny charakter do swojego ojca, Siemiona Grigoriewicza, i dorastały towarzysko i towarzysko. Każdy z nich miał kilku nierozłącznych przyjaciół i od niepamiętnych czasów z jakiegoś powodu nie odwiedzali swoich przyjaciół, ale chodzili do nich. Przez cały rok nie było spokojnego dnia, był gwar, tupanie, gry i piosenki. Wiosną i jesienią tęga Ekaterina Zacharowna skarżyła się, że goście wnoszą do pomieszczeń dużo brudu i sugerowała, że ​​przynajmniej tych, którzy chodzą bez kaloszy, należy odradzać. Ale Siemion Grigoriewicz zapewnił żonę, że goście rozjaśniają życie, a kalosze są opłacalną rzeczą i wszystko nadal będzie jak poprzednio.